Trasë ind’ê mmêrë
Trasë ind’ê mmêrë
e më parë dë trasàië
ind’a nu paiàisë êndàichë
addó chjëtratë pàrënë rë ccòësë
e llìëndë è u chêmèinë du tìëmbë
cómë ci nëvìëmbrë
mêtìnë mêtàinë
è ssciàisë abbasscë.
Lìëggë cchjù dë nu sêndë
më mòëvë ndra ll’èrvë e la pèëtë
lê nêgghjë e la carizzë du funnë.
Ógnè ttrattë è nu vìërsë
nu pënzìërë
nê sckardë dë póèsàië
scrittë sènza paròëlë.



Entro nel mare
Entro nel mare
e mi pare di entrare
in un paese antico
dove irrigidite sembrano le cose
e lento è il cammino del tempo
come se novembre
di prima mattina
sia sceso giù.
Leggero più di un santo
mi muovo tra l’erba e la pietra
la nebbia e la carezza del fondale.
Ogni tratto è un verso
un pensiero
un frammento di poesia
scritto senza parole.


Mimmo Amato, «Chjêngarèddërë», Lit. Minervini & C., Molfetta, 2005


06/06/2014